Interatrijsko provođenje u bolesnika s izoliranom fibrilacijom atrija [Interatrial conduction in lone atrial fibrillation]

Brida, Margarita (2016) Interatrijsko provođenje u bolesnika s izoliranom fibrilacijom atrija [Interatrial conduction in lone atrial fibrillation]. PhD thesis, Sveučilište u Zagrebu.

PDF Download (3MB)

Abstract

Background: Isolated atrial fibrillation (AF) represents a unique subset of the AF in which known risk factors and cardiovascular diseases are not present. Objective: The objective of this study was to determine whether there are changes in interatrial conduction, measured non-invasively with electrocardiogram (ECG) and with ultrasound, in patients with isolated AF. Subjects and Methods: 83 patients with isolated FA and 80 healthy controls were included in the study. P-wave on the surface ECG and length of atrial electromechanical conduction time (EMT) were recorded. EMT is measured as the time interval from the start of the P-wave on the ECG to the peak late diastolic wave of the septal and lateral mitral annulus (EMT-S and EMT-L) and tricuspid annulus (EMT-T) using tissue Doppler echocardiography. Results: Patients with isolated atrial fibrillation had significant morphological changes in the appearance of P-wave (86.8% vrs.13.8%), prolonged duration of P-wave (115 ms vrs. 98.5 ms) and significantly prolonged duration of atrial electromechanical conduction time (EMT), especially EMT-L (EMT-L 129 ms vrs. 99 ms), compared to a healthy control population. Conclusion: LA EMT was significantly prolonged and P-wave morphology changed in patients with isolated FA in comparison to the healthy population, suggesting an impaired atrial conduction. Key words: atrial fibrillation, interatrial conduction, interatrial block, electromechanical conduction time, electrocardiography, echocardiography, tissue Doppler echocardiography.

Abstract in Croatian

Pozadina: izolirana fibrilacija atrija (FA) predstavlja jedinstvenu podskupinu FA u kojoj naizgled izostaju poznati čimbenici rizika kao i bolesti kardiovaskularnog sustava. Cilj: cilj ove studije bio je utvrditi da li postoje promjene interatrijskog provođenja mjerene neinvazivnim metodama, elektrokardiografski i ultrazvučno, u bolesnika sa izoliranom FA. Ispitanici i metode: 83 bolesnika sa izoliranom FA i 80 zdravih kontrola uključeno je u istraživanje. Karakteristike P-vala na površinskom EKG-u i duljina atrijskog elektromehaničkog vremena provođenja (EMT) su zabilježene. EMT je mjeren kao vremenski interval od početka P-vala na EKG-u do vrha kasnog dijastoličkog vala sa septalnog i lateralnog mitralnog anulusa (EMT-S i EMT-L) i trikuspidnog anulusa (EMT-T) pomoću tkivne dopler ehokardiografije. Rezultati: bolesnici s izoliranom fibrilacijom atrija imaju značajne morfološke promjene u izgledu P-vala (86.8% vrs.13.8%), produljenu duljinu trajanja P-vala (115 ms vrs. 98.5 ms) kao i značajno produljeno trajanje elektromehaničkog vremena kondukcije, osobito EMT-L (EMT-L 129 ms vrs. 99 ms), u odnosu na zdravu kontrolnu populaciju. Zaključak: LA EMT je bio signifikantno produljen i morfologija P-vala značajno promjenjena u bolesnika s izoliranom FA u odnosu na zdravu populaciju, sugerirajući oslabljenu atrijsku kondukciju. Ključne riječi: fibrilacija atrija, interatrijsko provođenje, interatrijski blok, vrijeme elektromehaničkog provođenja, elektrokardiografija, ehokardiografija, tkivna dopler ehokardiografija.

Actions (login required)

View Item

Downloads